"Gevaarlijke Gronden" Lyrics

Zoetstof;Wijze Van Spreken & Koud en Stoffig

Ahh, fok iemand die shit,
yo, yo, yo,

Sterk Zoetermeer! (Zoetermeer!)

Wijze van spreken! (Zoetermeer!)

Koud en Stoffig!

Oke, vijf geesten, bewijzen van het Koud En Stoffig,
Levens spugen met grond om het ondergrondse te doen beven,
Breek het licht, zie het spectrum aan elementen,
Spreek gericht, door donkergronden thuishaven van delinquenten,
Smeek leven, en wordt door de wijzen vertrapt,
Smeek spreken, we laten je zwijgen als het graf,
Ga methodisch te werk, niemand zal je missen.

Schrik van die mic in je keel, zal je laten stikken,
Ga zitten en maak plaats voor deze gore monsters,
Dus beter wees je op je hoede want we kotsen klodders,
Dus nou geniet van me speeksel, want het is verspreid over je bek,
Ik vermoord je met me woorden, en de mic tovert de rest.

Je zet een stap op onze grond, je ziet je voeten verbranden,
Ik prop me vingers in je strot, gast ik voed je met me handen,
Pak iets beet, trek ik terug, vrolijk wroeten ingewanden,
Je hebt je voet verkeerd geplaatst, ik laat je zoeken naar je tanden,
Door de kracht van deze gasten is de grond te zwaar beladen.

Sla graag, vaak raak, op je kaak, en je vraagt genade,
Door die vage praten, te laat, ik beschadig dwazen,
Verplaats de vazen zodat de trage de vaart niet halen.

Het luchtalarm gaat, sluit de deuren en ramen,
Deze grond is gevaarlijk je gaat een drama ervaren,
Zet je televisie aan, deze actie is naar,
We vallen ongevraagd aan, je verdedigt je maar.

Dit is het dieptepunt, ik ga verder waar jij niet dieper kunt,
Kies kop of munt, hoewel je enkel verliezen kunt,
Van oorlog met de wijzen vermijden, nu je nog kiezen kunt.

We belagen je met plagen, dus ga rennen tot je niet meer kunt,
Dat vragen moet later, ik laat de tijd voor jou verdwijnen,
Je hebt geen ballen van jezelf dus wil je grijpen naar de mijne,
Hersenloze leipe leven, bijbels, dus ik schrijf me eigen,
Twijfel niet aan het einde, ik bevrijd je uit je lijden.

Dus denk niet, dat die Grote boven je komt redden,
Astjeblieft, hij is er niet, dus neem je benen mee, ga rennen.

En verder, als je stopt wordt de pijn erger,
Dan zal je sterven, ik vreet je ziel en maak mezelf sterker.

Vlug vlucht ik keer je in tussen de rust,
Spit niet zo suf, ik heb geen behoefte aan pus in de lucht,
Rot op, het is fok op, ik kom van God los,
Ik stop toch, pas als jij rottend in het donker omkomt (Eindelijk)
Stop met spitten, ik schop geschriften, je hebt kots als compost,
En je romp waardoor je rot van binnen (Gadverdamme)
Overbodig je gelooft in dromen.

Je bent gesloopt, mij begrijp ook, en kijk naar deze gesloten ogen,
En jij probeert iets te bereiken, maar aan ons moet je niet twijfelen,
Want deze strijders grijpen naar de mic om jou te treiteren,
Ik zal je kop verbrijzelen, al schijt je in je broek, ik breng afgrijselijk de pijn,
En straks dan snijdt het door je bloed.

Ik kraak schedels simpel, als het breken van een lucifer,
Ik spit als lucifer omdat ik iets voor je verberg,
Geheimzinnigheid staat gelijk aan mijn persoonlijkheid,
Ik mijn hoofd heb ik een koninkrijk als ik die met andere vergelijk,
Niemand is zo vreemd als mij, verder eigenaardig,
Ik leef niet gevaarlijk, echt, soms ben ik best aardig,
Strijdvaardig, ik bereid me voor op de strijd.

Ik twijfel niet aan ons geluid, want gasten hoor je gelijk,
Ik spuug een schaduw,
Angstig kijk je naar me rode ogen,
Solide op de bodem, jou met feiten voorgelogen.

Dit zijn die Koud En Stoffig, en Wijze Van Spreken,
Dus al die leipe rhymes zijn eindelijk bevrijd uit me genen,
Als ik spreek, eis ik de meeste, maar ze blijven vervelend,
Deze shit is listig, sinds het als een feit is bewezen,
Soms ik spit ik waar je bang voor wordt, maar dodelijk het liefst.

Ik sloop gewoon de slome, want ze komen uit het niets,
Ik stop de hoop, voordat ik de strot dichtknoop,
Vermijd de vlammen, of je gaat dan straks op in rook,
Ze spreken me tegen, en ze vergeten het,
Geef geen kick, dit is die vrede shit, we weten het.

Ik en de click vreselijk, concreet, presteer je matig,
Nachtmerries verwezenlijk, maar ik ben nog niet verzadigt, (Una)
Ik voed me dagelijks met gegadigde zonden,
Onboem en kruip uit de bodem van de gevaarlijke gronden.

Rappers breek ik en ik vreet ze levend,
Zet geen stap naar deze click, dat kan je beter maar meteen vergeten,
Bespreek me stevig, vijf nachten samen gebonden,
Vandaag kreeg je te maken met het paar van gevaarlijke gronden.

Barbaren in het donker, steeds maar zoeken naar een groter licht,
Stap in me deurpost, ik ram de deur tegen je kop dicht,
Mond dicht, want wij zijn een begrip,
Wijze en Spreken, Koud En Stoffig, als je lult wordt je gedist.

En vernederd,
Ik schraap de vellen van je hersenpan,
Eet ze op met huid en haar en zeg, ja dat was lekker man,
Dit zijn 5 Wijzen, Koud En Stoffige sprekers,
Omdat gevaar niet in de hand houdt, zit het onder de tenen.

Ik pak de zwakken, zet een stap naar achter,
Ik ben machtig, ik stamp te hard en brak de vlakten,
Ik meen het, ik weet zeker dat de grond is gespleten,
Wonden genezen, ik stomp zeker zonder geweten.

Als bezeten beesten,
Breken, tot stof vergaan,
Weer opgestaan, gast hier spreekt de herrezen,
Je spreuken zijn leugens ik vermink je met peuken,
Beëindig het geheel, en verdwijn uit je geheugen.